مقایسه روش آنتروپومتری و تصویر دیجیتالی در ارزیابی نسبت های صورتی

مقدمه: تعیین نسبت های صورتی در جوامع مختلف برای به دست آوردن معیاری جهت تعیین زیبایی مفید می باشد. هدف از این پژوهش، تعیین میانگین چند شاخص صورتی در زن و مرد و سپس مقایسه آن ها با عدد طلایی و در نهایت مقایسه دو روش آنتروپومتری و فتوگرافی دیجیتالی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی،20 زن و 20 مرد که فاقد سابقه ارتودنسی و جراحی زیبایی صورت و دارای اکلوژن کلاس i بودند انتخاب شدند و از همه آن ها در موقعیت طبیعی سر تصویر دیجیتالی تهیه شد. آنالیز داده ها توسط آزمون t مستقل، paired- t و t تک نمونه ای صورت گرفت (05/0 = α). یافته ها: بین دو روش آنتروپومتری و فتوگرافی دیجیتالی تفاوت معنی داری در اندازه گیری ها وجود نداشت. میانگین نسبت های عرض دهان به عرض بینی، قاعده بینی تا چانه به زیر بینی تا چانه، عرض بین گونه ای به عرض بینی در خانم ها و میانگین نسبت زیر بینی تا چانه به قاعده بینی تا زیر بینی در آقایان بیشتر بود. سایر نسبت ها در خانم ها و آقایان تفاوت معنی داری نداشت. بیشتر نسبت ها در خانم ها و آقایان با نسبت طلایی متفاوت بود (05/0 > p value). تنها نسبت عرض دهان به فاصله بین گوشه های داخلی دو چشم در خانم ها و نسبت عرض دهان به فاصله بین گوشه های داخلی دو چشم و قاعده بینی تا زیر چانه به زیر بینی تا زیر چانه در آقایان تفاوت معنی داری با عدد طلایی نداشت (05/0 p value >). نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان از هر دو روش برای آنالیز نسبت های صورتی استفاده کرد اما روش کامپیوتری قابل تکرار می باشد و در زمان کمتر و با دقت بیشتر می توان آنالیزهای تکرارپذیر را انجام داد. با توجه به تفاوت بیشتر یافته های این پژوهش با نسبت طلایی، این نسبت نمی تواند همیشه به عنوان معیار طرح درمان برای دندان پزشکان و جراحان در ایران قرار گیرد.